258. ad gününü təbrik edirəm, bu gün sənin günündür! gün ərzində evdə olmadın deyə gözlədim üz-üzə təbrik edərəm, mesaj yazmadım. indi də içkili gəlib yatdın, qaldı təbrikim.

sənə demək istədib heç vaxt deyə bilməyəcəyim, deməyəcəyim o qədər şey var ki içimdə. 6-cı sinifdə qızlardan biri xatirə dəftərinə "idealınız kimdir?" sualı yazmışdı, böyük hərflərlə "Atamdır!" yazmışdım. elə idi, səni idealım olaraq görüb böyüdüm. sənin gördüyüm xarakterlərin elə idi. hər şey yaxşı idi. amma böyüyüb hadisələri dərk edəndə, yetkin gözüylə baxanda o ideallıq qalmadı, təəssüf ki. bu gün mən psixoloji olaraq sağlam deyiləm, bunun sizdən gəldiyini son vaxtlar dərk edə bilirəm.
hər zaman bizim üçün çalışdın, daşdan qayadan pul çıxarmaq misalı, maddi təmin etməyə çalışdın. çox sağ ol, təqdir edirəm. amma kaş mənəvi tərəfimizi də düşünsəydin. paranoya və konservativliyin yerinə digərlərinə hədəs apardığım ata-qız səmimiliyi, bağı qurmağa çalışsaydın aramızda. heç bir oğlanla danışma, salam vermə deyə birinci sinifdə üstümə qışqırmaqdansa daha çox mülayim olsan zatən heç bir oğlanda sevgi axtarmazdım. indi də nellie çox soyuqdur hamıya, işi fikirləşir ancaq, haçan, necə evlənəcək deyə narahat olmazdın. oğlanlara salam verib dostluq etməyi qadağan etdikdən sonra 23 yaşımda kimisə asanlıqla qəbul edib evlənəcəyimi gözləyirsən? kaş elə asan olardı. heç bir problemimi bölüşə bilmədim, çünki necə reaksiya verəcəyini bilmirdim. ehtiyacım olan nəyisə bildirmədim. həmişə qürur duyasan deyə özümü yıpradıb uğur qazanmaq istədim, amma heç birini sənə demədim. sənə nə qədər layiq övladam deyə həmişə özümü sorğulayırdım, amma heç vaxt nə qədər yaxşı atasan deyə sorğulamadım.
ta ki travmalarımın üstünə gedənə, mental durumum pisləşib dərmanlarla həyata tutunana qədər. necə ki uşaq vaxtı allahın varlığını sorulayanda vicdan əzabı olub fikrimi yayındırmağa çalışırdım, eləcə də səni sorğulayanda. bizim üçün hər şeyin yaxşısını etməyə çalışsan da kaş əslində nəyə ehtiyacımız olduğunu görərdin.
2008-ci il, qardaşım təzə doğulan vaxt anam doğum sonrası depressiyada idi. səhər sən işə gedirdin, mən yuxudan ayılmışdım, amma gözlərim yumulu idi.
anam "uşaqlar olandan sonra məni heç əvvəlki qədər çox istəmirsən" dedi, sən də "elə demə, mən yenə də səni hamıdan çox istəyirəm" deyib öpmüşdün. çox qısqanmışdım onda.
kaş anama qarşı elə qalardın həmişə. işini dəyişdin, borclar səni sıxdıqca əsəblərin korlandıqca anam qarşı da kobudlaşdın. hirslərini cilovlaya bilməyib evdə gərginlik yaratmaqlarını unuda bilmirəm. səndən zəng gələn kimi indi anamın halı dəyişir, görən yenə nə olub deyə düşünür. panik atak keçirir az qala.
birinci kursda kəsrlərim olan vaxtı çox soyuq davranmışdın mənə. kəsrə görə intihar belə düşünürdüm, çünki sizə layiq olub əlaçı ola bilməmişdim. hər səndən mesaj gələndə anxietydən əsmə gəlirdi. amma kəsr səbəbimin sırf uni səsverməsi üçün fcebook yüklədiyimə mənə şillə vurmağın, kimlərlə danışırsan deyib telefonuma baxmağın, məni saymırsan deyib özümə nifrət yaratmağın olduğunu dedimmi sənə?
indi yaşlaşdıqca dəyişirsən. ağıllı qərarlar verdiyimi də görürsən. daha mülayimsən, özün doğrusu nədir deyə seç deyirsən. amma asan deyil. normal əylənəndə belə beynim düşünür atam görsə məni nə düşünər, atam bilsə nə olacaq.
yalan deməyim, əsəbinin çox pis olduğu vaxtlarda görəsən sən ölsən həyatımız daha yaxşı olardımı deyə düşünürdüm. sən əsəbisən deyə evdə də yavaş yeriyirdik. elə qorxu olub içimizdə.
yaxşı xarakterlərini də unutmaram əsla. çox gözəl, yumuşaq qəlbin var. amma kaş qohumlarımızın istifadə etdiyi qədər biz də daha çox doldurardıq qəlbini. həmişə istəmisən çox gəzək, görək, yaxşı geyinək, doyunca yeyək. maddi problemlər sıxıb səni də. narahat olmusan. səni də həyat belə edib. amma dayımın 6-cı sinifdə oxuyan qızına prensesim deyə xitab edib yemək yedizdirməsinə qibtə etmədim də deyil.
indi yan otaqda yatırsan, içkilisən deyə ancaq sabah təbrik edə biləcəm səni. çox istəyirəm səni, bacardığın qədər yaxşı ata oldun. amma içimdəki küskünlüklər keçərmi, bilmirəm. bəlkə mən də yaxşı övlad deyiləm, cəhd edirəm olmaq üçün. amma artıq sizi qürurlandırmaq üçün yox, öz gələcəyimi yaxşı qurmaq üçün çalışıram. böyüdüm mən, ata.